Czytajcie Zeszyty Żeglarskie !

W 60 numerze ►Zeszytów Żeglarskich (nr 60e)◄ m.in.: 

♦ ARTYKUŁY

 

Piotr Maras: „Tymianek” na Grenlandii.

Dopłynęliśmy do szerokości 71.04°N. Przed nami rozciągały się coraz większe masywy górskie, a szerokość fiordów zmniejszała się. Były one pełne gór lodowych i kry, żegluga wśród nich zaczynała być niemożliwa

 

Zenon Szostak: Goodwin Sands.

W weneckiej dzielnicy Rialto, przy Canal Grande, życie toczy się wokół handlu i pieniądza. To tam najszybciej docierają wieści ze świata: dobre i złe. Przyjaciele Antonia: Salanio i Salarino są pełni niepokoju o bezpieczeństwo zamorskich przedsięwzięć handlowych ich kompana.
Salarino: Krąży pogłoska, jakoby jeden z okrętów Antonia z bogatym ładunkiem osiadł w angielskiej cieśninie, na piaskach Goodwina, jak zwą to miejsce. Mówią, że to zabójcza mielizna, cmentarzysko wielkich okrętów, o ile można wierzyć plotce…

 

Zenon Szostak: Krucjata Połabska – aspekt morski.

Latem 1147 roku „trzecie wojsko krzyżowców poświęciło się na wyprawę przeciw Słowianom, a mianowicie, przeciw Obotrytom i Lutykom z nami graniczącym” – pisze Helmold w Chronica Slavorum. […]
Plemiona Słowian Połabskich pod wodzą obodrzyckiego księcia Niklota stawiły silny opór najeźdźcom; do historii przeszło oblężenie grodów słowiańskich Dobina i Dymina, a także bitwy morskie i u ujścia rzek. […]
Do historii morskiej sztuki wojennej wykładanej w wojskowych akademiach marynarki przeszła jedna z bitew morskich rozegranych podczas owej krucjaty krzyżowej przeciw Słowianom Połabskim, znana jako bitwa u ujścia Warnawy (obecna, niem. nazwa rzeki – Warne).

 

♦ RECENZJE

Bogdan Sobiło: Utrata jachtu „Xela”, czyli fakty i mity.

W czerwcu 2019 roku na portalach internetowych i w mediach społecznościowych pojawił się tekst „Kilka słów o tym, co się zdarzyło na jachcie 'Xela’”, podpisany przez prowadzącego rejs M.S. Lektura tego tekstu musiała bardziej doświadczonym żeglarzom nasunąć więcej pytań i wątpliwości, niż tekst dawał odpowiedzi. Zwłaszcza, że opis zdarzeń nie jest ani obiektywny ani zgodny z rzeczywistością, a autor nagminnie miesza relację z oceną (zawsze pozytywną) własnych działań. Dopiero opublikowanie przez Państwową Komisję Badania Wypadków Morskich raportu końcowego w tej sprawie dało możliwość skonfrontowania ustalonych faktów z narracją M.S.

 

Zapowiedź recenzji najnowszej książki Wojciecha Jacobsona:

Wojciech Jacobson: Od równika do bieguna czyli „Marią” do Hawru… i dalej.
Szczecin : Estimark, 2022.
Autora przedstawiać nie trzeba, to postać znana w świecie żeglarskim, wielce szanowana, poważana, o olbrzymim stażu i doświadczeniu. Od razu ostrzeżenie: gdy zaczniecie czytać, nie oderwiecie się, aż doczytacie do ostatniej strony. Wojtek pisze bardzo ciekawie i lekko, choć nie zawsze o lekkich sprawach.
Książka jest wydana bardzo starannie, wiele w niej ilustracji i map, które dopełniają tok narracji.
Od równika do bieguna było nominowane do literackiej nagrody im. Teligi za rok 2023.
Książkę można kupić w wydawnictwie Estimark [+48 604 555 115; e-mail: [email protected]] lub na ►Allegro◄.
Warto o kupnie pomyśleć, bo to znakomita lektura, kawał historii, a nakład jest niewielki.

Zapowiedź recenzji książki:

Kazimierz Robak: Żeglarskie kto jest kim: Wojciech Jacobson.
Warszawa : Dobry Noe Press, 2022.
Powieść chronologiczna przedstawiająca żeglarski życiorys Wojciecha Jacobsona, nominowana do:
– literackiej nagrody im. Teligi za rok 2022
– Nagrody Żeglarskiej Szczecina 2022.
Drugie wydanie (380 stron, kilkaset map i ilustracji) jest jeszcze do nabycia u ►Wydawcy◄
i w kilku księgarniach internetowych (m.in. ►Wydawnictwa Nautica◄).

Obie książki uzupełniają się jak dwie części dużej całości. Bo gdy dwóch pisze o tym samym, to na pewno nie tak samo i niekoniecznie to samo.

 

♦ LISTY

Maciej Rutkowski: List do Ludomira Mączki (14 kwietnia 1982).

W pierwszym rejsie Ludomira Mączki dookoła świata na jachcie Maria, przy powtórnym okrążeniu Australii płynęli z Ludojadem Maciej Rutkowski, Derek Breggaley i Wendy Morroni. Rutkowski, który mieszkał już wówczas w Australii, po rejsie na Marii pozostał w Nhulunbuy, pracował tam i realizował swoje marzenia o własnym jachcie.

oraz

listy Wiktora Ostrowskiego[1] do Ludomira Mączki (z roku 1966 i 1980)

i

listy Ludomira Mączki z Peru, z roku 1974.

 

♦ KORESPONDENCJE

Zenon Szostak: Zdobycie Lacebony (Lizbony).

Drugie zaś wojsko morskie, zebrane z Kolonii i innych miast nadreńskich i znad brzegów rzeki Wezery, zaczęło żeglować po niezmierzonych przestrzeniach oceanu, dopóki nie przybyło do Brytanii. Tam naprawiwszy w ciągu dni kilku okręta, gdy się z nimi jeszcze niemała liczba Anglów i Brytów złączyła, rozwinęli żagle, płynąc ku Hiszpanii i przybyli do najzacniejszego miasta Portugalskiego w Galacyi, by cześć oddać S. Jakubowi (S. Jago di Conpostella).
Owe „niezmierzone przestrzenie oceanu” chyba ponad miarę pobudzające wyobraźnię Helmolda to wody Morza Północnego, a „wojsko morskie” tworzą głównie niemieccy i frankońscy (Normanowie, Fryzowie, Flamandowie) panowie feudalni i rycerstwo ze służbą i uposażeniem.

 

♦ WSPOMNIENIA:

Marek Słodownik[2]: Początki polskiego żeglarstwa – konstrukcje jachtowe.

Po odzyskaniu niepodległości przez Polskę w 1918 roku władze postawiły na rozwój żeglarstwa. Zanim jednak ujęto to w pewne ramy, żeglarze wzięli sprawy w swoje ręce. Efektem był żywiołowy, niczym nieskrępowany rozwój żeglarstwa w realiach, w których brakowało praktycznie wszystkiego, oprócz zapału…

 

♦ POEZJA
Kazimierz Robak: „Ludomir Mączka – chińska poezja po hiszpańsku”.

湖中自照

重重照影看容鬓,不见朱颜见白丝。
失却少年无处觅,泥池湖水欲何为。

REFLEJÁNDOME EN EL LAGO

Me reflejo una y otra vez contemplándome rostro y sienes,
ya no veo encendidas mejillas, sólo veo seda blanca.
Perdida la lozanía, ya no tengo donde ir a buscarla,
de nada serviría enturbiar las aguas de los demás lagos.

 

♦ GALERIA OBRAZU
Obrazy Pawła Przybyłowskiego:

 

♦ FOTOGALERIA
Kajak żaglowy (z serii: Zrób to sam)
i
fotografie Piotra Marasa z rejsu s/y Wild Thyme do Scoresby Sund na Grenlandii.

 

ORAZ:

● skany archiwalnych wydań papierowych ►Zeszytów Żeglarskich◄;
● materiały z poprzednich edycji elektronicznych: w „Archiwum” znaleźć można ZŻ od numeru nr 18 (sierpień 2006) do 59e (listopad 2023) – ich zawartości przecenić się nie da.

Małe są szanse, by te wydania ukazały się ponownie na papierze, więc – póki czas – ściągajcie na dysk, czytajcie i zanurzajcie się w historiach, jakich nie znajdziecie nigdzie indziej.

Twórcą i redaktorem ►Zeszytów Żeglarskich◄ jest ►Zenon Szostak◄, laureat Międzynarodowej Nagrody Żeglarskiej Szczecina w kategorii „Popularyzator Żeglarstwa”.

(kr)


[1] Wiktor Ostrowski (1905-1992) – taternik, alpinista, podróżnik, uczestnik polskiej wyprawy w Andy (1933-1934), autor książek, m.in. Na szczytach Kordylierów, W skale i lodzie, Wyżej niż kondory, Życie Wielkiej Rzeki.
[2] Marek Słodownik – dziennikarz (Instytut Dziennikarstwa Uniwersytet Warszawski, Mass Media Communication w University of Westminster) zajmujący się tematyką żeglarską (ponad 1000 opublikowanych materiałów, w tym artykułów o wielkich regatach oceanicznych, wywiadów ze światowymi sławami żeglarskimi, reportaży i analiz). Autor książek o żeglarstwie, wystaw żeglarskich, różnych akcji, np. kino żeglarskie, „Ratujmy Dezety”, Rok Zaruskiego, członek Rady Konkursu „Kolosy”. Żegluje od 1973 roku.


► Periplus – powrót na Stronę Główną