W dawnych czasach egzaminy na stopień kapitana jachtowego obejmowały egzamin z astronawigacji.
Kapitan Ziemowit Barański opowiada: Nawigacja astronomiczna
„Gazeta Wyborcza” informuje:
Krzysztof Romański: „Lwów” był starszy o rok!
Nowe fakty z historii pierwszego polskiego żaglowca szkolnego: „Lwów” był starszy o rok.
Noworoczne remanenty
Kazimierz Robak: Swobodne żeglowanie Kazimierza
Toronto – St. Augustine – Miami – Nassau – San Blas – Cristobal.
Rosjanie w Paryżu!
Fragment książki: Henri Troyat – „Aleksander I, pogromca Napoleona”; tłum. Barbara Przybyłowska; Warszawa : Wyd. Amber, 2007.
Noworoczne remanenty.
Izabella Kłossowska: Mój przyjaciel Ffy
Ffy towarzyszy mi od lat. Z szafą trudno przemierzać życie, a Ffy jest zawsze dobrym kompanem.
Damian Fudała: „Pogoria” za 800 franków
Togo to wąskie państwo w Afryce zachodniej, wciśnięte między Ghanę a Benin. Od 1884 r. zaczęło być zależne od Cesarstwa Niemieckiego, a w roku 1905 stało się niemiecką kolonią Togoland. Po I w. ś. kontrolę nad krajem przejęły Francja i Wielka Brytania. Pełną niepodległość Republika Togo proklamowała 27 kwietnia 1960 r.
Noworoczne remanenty.
Kazimierz Robak: Blusełka, czyli co za noc!
Tej płyty mogę – od zawsze – słuchać godzinami.
Noworoczne remanenty.
Kazimierz Robak: Hej kolęda, kolęda
Przed świętami w wiadomym celu zajrzałem do swojej płytoteki, do tej części szafy, w której trzymam płyty polskie. Przebierałem stare winyle, duże i małe, a niektóre odkładałem na bok – i minęło dobre pół dnia, zanim skończyłem. Wtedy odłożone płyty ułożyłem chronologicznie.
Kapitan Ziemowit Barański opowiada: Ludomir w hamaku
Ostatnio dostałem książkę Wojciecha Jacobsona „Od równika do bieguna….”. Przeglądając ją zajrzałem do rozdziału, w którym opisany jest półroczny postój Marii w Cape Town[1], gdzie Ludek Mączka – jak pisze Wojtek – czekając na przyjazd kolegów z Polski, spędzał czas bezczynnie: „Ludek irytował się, klął, ale czekał, bo tak mu kazało koleżeństwo, przyjaźń, obietnica”[2].
Powrót Ffy (i jego kompanii).
Zbigniew Studziński: Wspinaczka
Ffy wyszedł z szafy. Bulgotanie spuszczonej wody towarzyszyło mu, cichło w oddali w miarę, jak oddalał się, maszerując niespiesznie ku szerokiemu krajobrazowi. Wygładził potargane piórka, obciągnął pancerzyk. Cieszył się dniem. Podskoczył zawadiacko, aż iskry strzeliły spod kamieni. Przejrzał się w fioletowym strumieniu leniwie toczącym swe wody. Spodobał się sobie. Ruszył więc wzdłuż strumienia, zerkając raz […]