Ciekawy problem poddał pod dyskusję Kapitan Ziemowit (►„Językowa ekspresja”◄). Nie podejmuję się dyskutować na tematy psycholingwistyczne (wiem, kto może i będę namawiał do podjęcia tematu!), ale przeklinanie w językach różnych, a konkretnie po węgiersku, to temat… nie powiem za Młynarskim, że „sercu memu bliski”, jednak kilka strun trącił.
Przeczytałem w Periplusie to, co ►Mario Javier Pérez Salabarría napisał o językach obcych◄ i niuansach z tym związanych. Tu nasunęła mi się myśl o przeklinaniu w obcych językach i do takich doszedłem wniosków.
W bardzo dawnych czasach pojawiły się komputery, a jednym z pierwszych w Polsce był komputerek „Spectrum”, na którym przy pomocy języka Basic można było przygotowywać materiały szkoleniowe. Jakiś diabeł mnie podkusił, aby wykorzystać to przy egzaminach na stopnie żeglarskie. Jak to zrobiłem i jakie to miało skutki, pozwolę sobie poniżej opisać.
Drogi i kochany Jubilacie – 15 listopada to Twój dzień! Wiem, co zrobisz, zanim jeszcze zaczniesz czytać: przypomnisz wiersz Boy’a „Krakowski jubileusz”. Wiersza cytować nie będę, bo kto zna – ten zna, ale w niczym on mi nie przeszkodzi, by napisać, co następuje.
Przeglądałam teksty Ziemka na Periplusie. ►„Danusiu! JEŚĆ!!!”◄ to szczypta wspomnień w czterech smakach.
Odwiedził nas w Polsce Kapitan Narodowy Hermandad de la Costa de Chile, Brat Sinbad czyli Victor Ramon Nauduam Arrizaga. Jego i jego małżonkę gościła Mesa Lubelska i Warszawska. Było to miłe spotkanie, szczególnie dla mnie, bo dwukrotnie byłem przyjmowany bardzo sympatycznie przez Hermanos w Chile: najpierw, gdy „Pogoria” zacumowała w Valdivii (11 stycznia 1989), po raz […]
Wśród rozlicznych odznaczeń, które otrzymał Kapitan Ziemowit jest kilka nietypowych, ale – jak mówi sam kapitan – gdy się tyle pływa i pracuje, wszystko musi się zdarzyć. Jednak jeden medal za nic mi nie pasował do reszty.
Dziesiątego lipca 2024 roku zmarł Ryszard Rajchel – lubelski żeglarz, szkutnik, oficer i bosman na wielu jachtach i żaglowcach polskich i innych krajów. Spoczął na cmentarzu Majdanek w Lublinie – mieście, gdzie się urodził, wychował i gdzie stawiał swoje pierwsze kroki żeglarskie.
Wojtek Jacobson w swej książce „Od równika do bieguna czyli Marią do Hawru… i dalej”, w rozdziale „Itaparica” opisuje wrażenia z postoju w brazylijskiej Zatoce Wszystkich Świętych – Baía de Todos-os-Santos – nad którą leży Itaparica i Salvador. „Maria”, na której płynął z Ludkiem Mączką, stała w tej zatoce w grudniu 1983 roku.
W 1980 roku dowodziłem jachtem Roztocze w regatach Tall Ships’ Races 1980, na trasie Kiel – Karlskrona – Frederikshavn – Amsterdam.