Proszę Państwa!
Szczecin: wielka wystawa, dużo obrazów, obszerne wnętrza Filharmonii.
Filharmonia: nowoczesna, jasna – na zewnątrz i wewnątrz, architektoniczna ikona Szczecina.
Obrazy: kolorowe, feeria barw z elementami amazońskiej dżungli i motywami przywołującymi rysunki naskalne z prehistorii. To Mariola Landowska.
Vando Figueiredo? U niego podobnie, tyle że chyba bardziej kojarzy się z wpływami murali południowoamerykańskich miast, ogarniętych wrzeniem rewolucyjnym.
Jest jeszcze coś nowego: śmiałe wprowadzenie ciemnego koloru w obrazach, zarówno u Marioli jak i u Vando. Czyżby nowe kierunki w artystycznym rozwoju, w artystycznych poszukiwaniach?
Wernisaż wystawy (16 listopada 2023) zgromadził wyjątkowo liczne grono miłośników prac Landowskiej, która jest dobrze znana w środowisku szczecińskim, a obecność brazylijskiego artysty i jego obrazów potęgowała tylko zainteresowanie ich sztuką.
Całość wystawy dopełniały, jak przystało na filharmonię, muzyczne akcenty w wykonaniu duetu filharmoników szczecińskich.
Wystawa „A między nami ocean” (przygotowana przez szczecińską „Open Galery” Moniki Krupowicz) będzie czynna do 8 stycznia 2024 r.
Zenon Szostak
1 grudnia 2023, Szczecin
Obrazki z wystawy „A między nami ocean” można obejrzeć poniżej i na migawce filmowej.
Obrazy wystawy „A między nami ocean” można oglądać w Galeria Poziom 4. w każdy weekend od godz. 12:00 do 16:00.
Przygotowania do wystawy malarstwa Marioli Landowskiej i Vando Figueiredo „A między nami ocean”
Wernisaż wystawy malarstwa Marioli Landowskiej i Vando Figueiredo „A między nami ocean”
Fotografie z wystawy
źródło: Strona Filharmonii Szczecińskiej
Strona Filharmonii Szczecińskiej:
Open Gallery Moniki Krupowicz i Filharmonia im. Mieczysława Karłowicza zapraszają na spotkanie z przepełnionym pasją malarstwem Marioli Landowskiej i Vando Figueiredo.
Od lewej: Mariola Landowska, Monika Krupowicz i Vando Figueiredo
Mariola Landowska (Polska – Portugalia)
Urodzona w 1957 roku w Szczecinie. Artystka i podróżniczka. Ukończyła Scuola de Arte Istituto Gazzola w mieście Piacenza (Włochy) w klasie malarstwa prof. Carlo Scrocchi. Kształciła się również w zakresie etnografii i mitologii. Przebywała m.in. wśród Indian w Brazylii, podróżowała do Indii i Maroka. Owocem tych podróży jest jej twórczość malarska, odwołująca się do bogatej symboliki mitologicznej poznanych ludów i kultur. Artystka prezentowała swoje prace na wielu wystawach indywidualnych i zbiorowych w Polsce, Portugalii, Hiszpanii, Włoszech, Francji, Danii, Niemczech, USA i Brazylii. Jej obrazy znajdują się w kolekcjach prywatnych oraz w zbiorach instytucji kulturalnych, m. in. w Muzeum Wody w Lizbonie, Muzeum Regionalnym miasta Guarda i kolekcji Uniwersytetu ISPA w Lizbonie.
Reportaże malarskie i podróżnicze Marioli Landowskiej regularnie publikują Zeszyty Żeglarskie.
Vando Figueiredo (Brazylia)
Urodzony w 1952 roku w Brazylii, w mieście Fortaleza (stan Ceará). Malarz, rzeźbiarz, rytownik, projektant. W 1979 roku ukończył Universidade Federal do Ceará (Uniwersytet Stanowy Ceará). Karierę twórczą rozwijał pod okiem zaprzyjaźnionych artystów, którymi byli m.in. Otto Cavalcanti – malarz brazylijski oraz Raul de la Nuez – malarz i rysownik kubański. Jest profesorem rysunku i malarstwa na uniwersytecie Centro Universitário da Grande Fortaleza (Unigrande). Wykładał także sztukę na Uniwersytecie bez Granic, w Centrum Kultury Dragão do Mar i w Centrum Kultury w mieście Guaiúba (stan Ceará). Za swoją twórczość był wielokrotnie nagradzany w Brazylii i poza jej granicami. Brał udział w wystawach indywidualnych i zbiorowych m.in. w Chile, Argentynie, USA, Kanadzie, Portugalii, Hiszpanii, Francji, Włoszech, Niemczech, Danii i Polsce. Jego prace znajdują się w kolekcjach prywatnych i wielu instytucji kultury, m.in. w zbiorach Muzeum Uniwersytetu Federalnego w Fortalezie, Muzeum Sztuki Pinacoteca (Ceará), Muzeum Gwardii Narodowej w Lizbonie (Portugalia), Centrum Kultury ISPA w Lizbonie oraz w Casa Museo de Camaño Xestido „A Mangallona” w Cangas (Hiszpania).
Filharmonia im. Mieczysława Karłowicza w Szczecinie
Filharmonia im. Mieczysława Karłowicza w Szczecinie
fot. Kazimierz Robak
Projekt Filharmonii w Szczecinie wyłoniono drogą międzynarodowego konkursu architektonicznego w 2007 roku. Głównym założeniem było nie tylko stworzenie odpowiedniej siedziby dla instytucji, ale także wykreowanie nowoczesnego budynku – ikony, decydującego o charakterze miasta. Zdaniem jury wymagania te spełniła praca autorstwa hiszpańsko-włoskiego duetu Fabrizio Barozzi i Alberto Veiga (Estudio Barozzi Veiga). Dla architektów, mających na koncie między innymi projekt Sali Koncertowej (Auditorio Infanta Elena) w Águilas (2004), to pierwsza duża realizacja poza Hiszpanią.
Filharmonia im. Mieczysława Karłowicza w Szczecinie
fot. Filip Kacalski
Budowę rozpoczęto w roku 2011, ukończono w r. 2014. Właścicielem obiektu jest Urząd Miasta Szczecin.
W czterech kondygnacjach naziemnych Filharmonii znajdują się dwie sale koncertowe: symfoniczna oraz kameralna (odpowiednio na 800 i 300 osób), oraz kawiarnia i Galeria Poziom 4. na czwartym piętrze.
Wprowadzono możliwie dużą ilość elementów ruchomych, by elastycznie dostosowywać się do potrzeb różnych wykonawców przy utrzymaniu optymalnej akustyki.
Filharmonia im. Mieczysława Karłowicza w Szczecinie
Symbol miasta powinien wyróżniać się z otoczenia, dlatego budynek zaprojektowano na zasadzie kontrastu nowoczesnej formy i materiałów z historycznym tłem (zwłaszcza przylegającym gmachem komendy głównej policji). Zestawiony z drobnych, pionowych elementów tworzy monumentalną, strzelistą i zwartą całość, a dzięki zastosowaniu błyszczącego szkła na elewacji przypomina kryształ. Ekspresjonistyczne zwieńczenie Filharmonii wynika z uważnej obserwacji kontekstu i stanowi nowoczesną interpretację strzelistości brył szczecińskich kościołów oraz neogotyckich budowli. Dzięki temu oraz zachowaniu właściwych proporcji projektowany obiekt jest zharmonizowany z okoliczną zabudową.
Filharmonia im. Mieczysława Karłowicza w Szczecinie
Największym wyróżnieniem dla Szczecińskiej Filharmonii jest Mies van der Rohe Award – najważniejsza nagroda architektoniczna Europy i jedna z najbardziej prestiżowych na świecie.
Dobór ilustracji oraz informacje na temat obojga malarzy i Filharmonii
Kazimierz Robak / Periplus.pl