Wraz z życzeniami imieninowymi jeden z moich krewniaków przysłał mi wiadomość, że poleciał z Houston do Meksyku. Zależało mu szczególnie na odwiedzeniu sanktuarium Matki Boskiej Guadalupe. Odpowiedziałem, że tam nie dotarłem, ale udało mi się być, jakby symbolicznie, na Wyspie Guadalupe – i przesłałem mu kilka zdjęć z rejsu Concordią w to miejsce.
Nasz pobyt tam był przypadkowy. Należąca do Meksyku wyspa – w linii prostej do Półwyspu Kalifornijskiego jest do niej ok. 140 Mm (260 km) – leżała na trasie „wakacyjnego” rejsu kanadyjskiej Class Afloat, z młodzieżą z Kanady i USA. Była to „młodzież młodsza”, taka od 13 do 16 lat, sympatyczne dzieciaki, które popłynęły, bo przepisy kanadyjskie zezwalały już trzynastolatkom na udział w rejsach.
Działo się to latem 1996 roku, a semestr organizowany był pod hasłem „Hawaiian Odyssey”. Trasa pierwszego etapu prowadziła z Victorii (Kolumbia Brytyjska) do Los Angeles, dalej – wzdłuż Baja California – do Cabo San Lucas i znów na północ, do San Diego[1]. Tuż obok Isla Guadalupe.
Wyspa jest rezerwatem i bazą wojskową. Przez radio poprosiliśmy o możliwość zakotwiczenia przy brzegu i wylądowania pontonem. Zabrałem się z grupą młodzieży. Na wyspie mieszkało kilkunastu rybaków i był wojskowy posterunek.
Wędrując bez planu odkryłem przypadkowo maleńką kapliczkę w skałach. Na zewnątrz oznaczał ją biały krzyż wystający spośród kamieni.
Kapliczka przypominała genezę nazwy wyspy. Dziś Meksykanie – i nie tylko oni – kojarzą ją z patronką Meksyku, Matką Bożą i jej objawieniem się w roku 1531 Aztekowi Juanowi Diego, któremu zostawiła róże i na płaszczu swój obraz zwany w meksykańskiej tradycji Nuestra Señora de Guadalupe – Nasza Pani z Guadalupe.
Załączam kilka zdjęć – swego czasu pokazywałem je podczas prelekcji w Camping Marina, w Szczecinie.
Pozdrawiam wszystkich
Wojtek Jacobson
Isla Guadalupe i Półwysep Kalifornijski
źródło: Facebook – Isla Guadalupe
Trasa Concordii na pierwszym odcinku „Hawaiian Odyssey” (15 lipca – 15 sierpnia 1996)
mapa: Józef Krzyżanowski
źródło: Wikipedia
Isla Guadalupe z wolna powiększała się na horyzoncie
fot.: Wojciech Jacobson
Islote Afuera – jedna ze skał rozsianych wokół wyspy Guadalupe
fot.: Wojciech Jacobson
Isla Guadalupe: osiedle rybackie Campo Oeste Tepeyac
fot.: Wojciech Jacobson
Islote Adentro (na horyzoncie: Islote Afuera) – kolejna ze skał rozsianych wokół wyspy Guadalupe
fot.: Wojciech Jacobson
Isla Guadalupe: posterunek meksykańskiej piechoty morskiej (można fotografować!);
ja z jednym z żołnierzy na tle przygotowań do szybkiego meczu piłkarskiego
fot.: Wojciech Jacobson
Isla Guadalupe: młodzież zwiedzała wyspę na własną rękę
fot.: Wojciech Jacobson
Isla Guadalupe: kapliczka wśród skał i kamieni
fot.: Wojciech Jacobson
Nuestra Señora de Guadalupe: taki obraz powstał na płaszczu Juana Diego w 1531 r. w Tepeyac, wówczas w pobliżu, dziś niemal w centrum miasta Meksyk; autentyczność wizerunku potwierdził swym podpisem arcybiskup miasta Meksyk i prymas Meksyku, kard. Norberto Rivera Carrera
fot.: Emeterio Guadarrama Guevara / repr.: Wojciech Jacobson
Wojciech Jacobson
26 kwietnia 2024
Przypis: Kazimierz Robak
[1] Semestr Hawaiian Odyssey 1996 – odcinek pierwszy:
Kapitan: Andrzej Straburzyński; Chief Officer: Wojciech Jacobson.
PORTY I KOTWICOWISKA: 15 lipca 1996 – Victoria (BC, Kanada); 25-30 lipca – Los Angeles (CA, USA); 4-5 sierpnia – Cabo San Lucas (Meksyk); 8-10 sierpnia – Isla Guadalupe (Meksyk); 13-15 sierpnia – San Diego (CA, USA).
Łącznie: 3445 Mm, 32 dni (546 godz. żeglugi).
O życiu i przygodach Wojciecha Jacobsona opowiada
antologia jego opowiadań i reportaży:
Wojciech Jacobson: Od równika do bieguna, czyli „Marią” do Hawru… i dalej,
Estimark, 2022.
Książka była nominowana do literackiej nagrody im. Teligi za rok 2023.
Można ją jeszcze kupić u Wydawcy (tel. 604-555-115; [email protected]),
na ► Allegro
lub w ► księgarni Wydawnictwa Nautica.
Żeglarski życiorys kpt. Wojciecha Jacobsona przedstawia też książka
Kazimierz Robak: Żeglarskie ‘kto jest kim’: Wojciech Jacobson,
Dobry Noe Press, 2022.
Drugie wydanie (380 stron, kilkaset map i ilustracji) jest jeszcze do nabycia u ► Wydawcy
i w kilku księgarniach internetowych (m.in. ► Wydawnictwa Nautica).
Książka była nominowana do:
– literackiej nagrody im. Teligi za rok 2022
– Nagrody Żeglarskiej Szczecina 2022.
Recenzję przeczytacie ►TU◄.
Obie książki uzupełniają się jak dwie części dużej całości.
Bo gdy dwóch pisze o tym samym, to na pewno nie tak samo i niekoniecznie to samo.