Termin wychowanie morskie dotyczy wielu dyscyplin i nie ma jednoznacznej definicji. Jest jednak wykorzystywany przez socjologów, psychologów, pedagogów oraz laików, choć jego zakres pojęciowy i rozumienie różni się w zależności od przywołującego.
Miesiąc: wrzesień 2021
Żeglarstwo i pedagogika.
Anna Kaniecka-Mazurek: Żeglarskie ‘Kto jest kim’: Krzysztof Baranowski (recenzja)
Na marginesie opowiadań kpt. Ziemowita:
Kazimierz Robak: Help!
W antologii opowiadań kpt. Ziemowita pada słowo „semafor”. Autor, opisując kurs żeglarski w Kruszwicy nad jeziorem Gopło w 1953 r., na którym miał być instruktorem, wspomniał: „Kursy były liczne: 10 dezet, a więc ok. 100 osób. Poza szkoleniem praktycznym prowadzone były zajęcia teoretyczne, ale także inne zajęcia np. sygnalizacja „semaforem”. Tak – i nawet musiałem się […]
Kapitan Ziemowit Barański opowiada:
„Wśród wichrów i fal”. Część IV: Radionawigacja
Żeglarstwo i pedagogika.
Miłosz W. Romaniuk: Samoocena młodych uczestników pełnomorskich rejsów a różne realizacje Szkoły pod Żaglami
Marek Słodownik: Colin Archer i jego jachty
Część II: Spuścizna – jachty inspirowane Archerem
Jednostki stworzone przez Colina Archera (1832-1921) zostały docenione jeszcze za jego życia. Były niezawodne, bezpieczne i długowiecznie. Już wkrótce zaczęto je kopiować i eksperymentować na żywych organizmach. Zmniejszono wielkość kadłubów, rekonfigurowano takielunek, modyfikowano układ pokładu i wnętrza kabin. Starano się wszelako zachować najbardziej charakterystyczne elementy projektów konstruktora, one to bowiem wpływały na walory łodzi i […]
Kapitan Ziemowit Barański opowiada:
„Wśród wichrów i fal”. Część III: „Dawna” nawigacja
Wspominając dawne czasy po lekturze książki Mariusza Zaruskiego „Wśród wichrów i fal” zwróciłem uwagę, jak zmieniło się oznakowanie stosowane na wodach morskich. Jeszcze kilka lat po II wojnie światowej wszystko było po staremu, ale potem zmiany odbywały się bardzo szybko. Uświadomiłem też sobie, że jeszcze większe zmiany nastąpiły w nawigacji i łączności.