Jan Długosz, kanonik krakowski i dziejopis, widział w nim „młodzieńca szlachetnego, rzadkiego charakteru, tego, o którym nie zapomniała Minerwa”[1], ale to nie zasługi wojenne dały młodemu człowiekowi wieniec sławy. I nie wawrzyn go czekał, a lilia.
Kazimierz Robak: Trzecia ręka Kazimierza.
1. Według Jana Długosza (1/6)