Nomadic i Traffic pełniły służbę w barwach White Star Line do roku 1927, z przerwą na lata I wojny światowej – wtedy służyły w Breście do transportu wojska.
Rok 1917: Nomadic jako okręt transportowy La Marine française
źródło: SS Nomadic / Facebook (wpis: 2021-06-18)
Rok 1919: Traffic jako okręt transportowy La Marine française
źródło: Department of the Navy, US Naval History and Heritage Command; 805 Kidder Breese SE, Washington Navy Yard; Washington DC 20374-5060
W roku 1927 oba statki zostały sprzedane przedsiębiorstwu Société Cherbourgeoise de Transbordment. Obowiązki miały te same, co kiedyś: wożenie pasażerów, towarów i poczty, z tym że obsługiwały wszystkie statki stające na redzie Cherbourga.
Cherbourg: pasażerowie okrętują na s/s Nomadic
źródło: SS Nomadic / Facebook (wpis: 2021-06-14)
W roku 1934 rozważano złomowanie obu statków, ale znalazł się kupiec: Nomadic – pod nową nazwą: Ingénieur Minard i Traffic – jako Ingénieur Riebell rozpoczęły pracę w firmie holowniczo-ratowniczej z Cherbourga Société Cherbourgeoise de Remorquage et de Sauvetage.
Zaczęła się II wojna światowa. Armia niemiecka skierowana na Francję wkroczyła do państw Beneluxu 10 maja 1940 i tego samego dnia wojnę Francji wypowiedziały Włochy. 22 czerwca 1940 r. Francja podpisała akt kapitulacji z Niemcami, a dwa dni później z Włochami.
S/s Ingénieur Minard został użyty 18 czerwca 1940 r. do ewakuacji żołnierzy z Francji do Wielkiej Brytanii. Na Wyspach podczas wojny został zarekwirowany przez Royal Navy: służył jako statek magazynowy, ale przewoził też żołnierzy z Portsmouth na wyspę Wight, gdzie były obozy ćwiczebne.
Ingénieur Riebell, dawny Traffic, miał mniej szczęścia. Nie udało mu się wydostać z Cherbourga i został zatopiony przez Francuzów 17 czerwca 1940 r., w wejściu do portu. Wydobyty i używany przez Niemców jako jednostka pomocnicza Kriegsmarine, został storpedowany i zatonął 17 stycznia 1941 r.
Po wojnie s/s Ingénieur Minard, czyli dawny Nomadic, miał być złomowany, ale przejął go francuski armator i statek znów zaczął pracę jako tender transatlantyków kotwiczących na redzie Cherbourga, gdyż port był zniszczony przez wojnę. Tym razem obsługiwał Queen Mary i Queen Elizabeth pod banderą linii Cunard – White Star, gdyż rywalizujących armatorów połączył w roku 1934 Wielki Kryzys.
W 1968 roku, gdy port w Cherbourgu już został pogłębiony i dostosowany do potrzeb transatlantyckich gigantów, Ingénieur Minard po raz kolejny uniknął rozbiórki zmieniając właściciela. Nowy armator, Ronald Spinnewyn, jednak zbankrutował i w roku 1974 statkowi znów groziło złomowanie.
Nabywcą, który znalazł się w ostatniej chwili, był Yvon Vincent – przywrócił on jednostce pierwotną nazwę Nomadic i zacumował ją przy sekwańskim bulwarze Port Debilly w XVI dzielnicy Paryża, przed Pałacem Chaillot. Zanim do tego doszło, na nowym/starym Nomadicu trzeba było usunąć komin i część górnego pokładu, a dodatkowo obciążyć kadłub 800 tonami wody, by umożliwić mu przejście pod mostami na Sekwanie.
Vincent, 26 czerwca 1977 r., otworzył na Nomadicu pływającą restaurację z widokiem na wieżę Eiffla. Restauracja nosiła kolejno nazwy „Shogun”, „Le Colonial” (od 22 kwietnia 1997) i „Le Transbordeur du Titanic” (od 7 lipca 1998).[1]
1974, Paryż: restauracja „Shogun” na dawnym s/s Nomadic
źródło: SS Nomadic / Facebook (wpis: 2021-07-03)
1999, Paryż: restauracja „Le Transbordeur du Titanic” na dawnym s/s Nomadic
źródło: SS Nomadic / Facebook (wpis: 2013-11-07)
Cdn.
* * * * *
S/s Nomadic zapisał się także w żeglarskim życiorysie kpt. Wojciecha Jacobsona. Konkretnie: z rejsem s/y Vagabond’eux przez Przejście Północno-Zachodnie.
Kpt. Jacobson, który z Ludomirem Mączką płynął we wszystkich etapach wyprawy Janusza Kurbiela przez kanadyjską Arktykę z zachodu na wschód (1985-1988), był kapitanem Vagabond’eux podczas etapu wstępnego (Hawr – Vancouver, 1984/1985) i etapu ostatniego (Gjoa Haven – Brest, 1988).
A co ma do tego s/s Nomadic?
O tym m.in. mówi książka Żeglarskie ‘kto jest kim’: Wojciech Jacobson, która w najbliższych tygodniach zejdzie z maszyn drukarskich. O książce przeczytacie ► TU ◄, ale – ponieważ nakład będzie niewielki – najprostszym rozwiązaniem jest zakup w przedsprzedaży. Wystarczy kliknąć na poniższe zdjęcie.
To jednak nie wszystko, bo Nomadic to pierwszy ze statków o ciekawej i pełnej zaskakujących zwrotów historii, które związane są – choć pośrednio – z żeglarskim życiorysem kpt. Wojciecha Jacobsona.
Szczegóły – w książce Żeglarskie ‘kto jest kim’: Wojciech Jacobson. Postarajcie się jej nie przeoczyć.
Kazimierz Robak
4 lutego 2022
Kazimierz Robak – Historia jednego parowca
►► 1. s/s Nomadic. Luksusowe początki – piątek, 4 lutego 2022
►► 2. s/s Nomadic. Geniusz i jego trzy giganty – piątek, 11 lutego 2022
►► 3. s/s Nomadic. Homary u Szoguna – piątek, 18 lutego 2022
►► 4. s/s Nomadic. Życie po raz piąty – piątek, 25 lutego 2022
[1] BIBLIOGRAFIA:
Bullock, Shan F. Thomas Andrews, Shipbuilder. Dublin & London : Maunsel & Company, Ltd., 1912;
Delaunoy, Philippe. SS Nomadic: Titanic’s Little Sister. Stroud, Gloucestershire, UK : The History Press, 2019. ISBN-13: 978-0750988070;
Vanhoutte, Fabrice & Philippe Melia. Le s/s Nomadic, petit-frère du Titanic. Cherbourg-Octeville : Éditions Isoète, 2004. ISBN: 978-2913920392;
Dużo informacji jest na portalu Titanic – polska kolekcja