Futurologia, psychemia, farmakokracja. Niepokojące wizje przyszłości, podróże w czasie i wszechobecna technologia. Czym jest w tym świecie jednostka i jak odróżnić sen od jawy? Kto za tym wszystkim stoi i jak dotrzeć do prawdy? Takie pytania mogą oznaczać jedno: za nami ostatni spektakl „Pociągu do Miasta – Stacji Kosmos”!
W „Żaglach na sztalugach” kpt. Krzysztof Baranowski prowadzi Czytelników przez meandry dziejów malarstwa marynistycznego wyjaśniając, co tak naprawdę dzieje się w scenach przedstawionych przez artystów i czy te przedstawienia im się udały, czy nie.
Na rynku księgarskim ukazała się książka pióra kapitana Ziemowita Barańskiego zatytułowana „Jak się raz zacznie…”
To naprawdę ewenement. Mam przed sobą książkę żeglarską, której największą zaletą jest nie tylko to, co w niej jest, ale i to, czego w niej nie ma.
Nowy album Krzysztofa Baranowskiego wypełnia dotkliwą lukę i czyni to w wielkim stylu. Malarstwo marynistyczne nie cieszy się zainteresowaniem wydawców książek w naszym kraju, skoro wydano bardzo niewiele albumów poświęconych morzu. „Żaglowce w sztuce” węgierskich autorów z roku 1977 wydane przez Wydawnictwa Artystyczne i Filmowe, „Morze w malarstwie polskim” Wydawnictwa Morskiego z roku 1990, albumy poświęcone […]
Tytuł jest przesadny. Może jednak pasuje do naszego momentu historycznego. Spójrzmy, oto odeszło lub właśnie odchodzi pokolenie znakomitych poetów.
Dwa dni temu dostałem prezent. Dziękuję za niego dopiero dziś – ale z ważnego powodu: włożyłem prezent do odtwarzacza i słucham, słucham na okrągło.
Tytuł tej książki wyjaśnia wszystko: Tony Horwitz, amerykański dziennikarz, pisarz i podróżnik, laureat nagrody Pulitzera, podejmuje podróż śladami kapitana Jamesa Cooka. Relację z tej wyprawy opublikował w roku 2002, po polsku wydano ją trzy lata później, a mnie akurat ponownie wpadła w ręce. I nie oderwałem się, póki znów nie doczytałem do ostatniej strony.
W jednym z pierwszych ujęć filmu „Kto się boi Virginii Woolf?” (1966) Mike’a Nicholsa widzimy George’a (Richard Burton), leżącego na tapczanie w pozie rzymskiego biesiadnika. Kompozycja ujęcia – dzięki ptasiej perspektywie i tzw. średniemu planowi – umożliwia zerknięcie w głąb pomieszczenia, przyjrzenie się tłu i niektórym rekwizytom. Uwagę przykuwa niewielki, niski regał umieszczony tuż za wezgłowiem posłania, […]
O Michelangelu Antonionim (1912-2007) świat usłyszał po werdykcie jury na Międzynarodowym Festiwalu Filmowym w Cannes w roku 1960. Twórca miał już na koncie kilka znaczących, acz niedocenionych filmów, jednak zainteresowanie nimi nie wyszło poza granice Włoch, a i tam było umiarkowane, gdyż nie interesowała go ideologia i polityka wpisana w kanon neorealizmu, chociaż korzystał z […]