Wrócę do Międzynarodowej Szkoły Pod Żaglami Krzysztofa Baranowskiego i do roku 1989. Czy to podczas tamtego rejsu przepłynęliście przez jedno z bardziej niebezpiecznych miejsc na świecie? Tak, to było wtedy. Opływaliśmy[1] najbardziej wysunięty cypel Ameryki Południowej, jedyne miejsce na świecie, gdzie wokół kuli ziemskiej jest tylko pas wody.
Pierwszy rejs. Wyruszyliśmy[1] z Gdyni do Szkocji, aby zaokrętować szkocką załogę, a następnie przejść do Kadyksu na start „Columbus Race 1992” – pięćsetlecie I wyprawy Kolumba. Wyjście z Gdyni nastąpiło 4 marca 1992 r. Pogoda była zmienna, jak to w marcu, ale do Kilonii szliśmy bez kłopotów, a nawet chwaliliśmy statek, bo pod żaglami manewrowało […]
Drugi rejs „Roztocza” – drugi w roku 1969 i w historii jachtu – zaplanowany był już jako bardziej oficjalny.
Po pierwszym sezonie nawigacyjnym w 1969 roku „Roztocze” wróciło do stoczni na remont gwarancyjny. Jacht w stoczni przezimował, usterki zostały usunięte i następny sezon rozpoczęto bez problemów.
Uczniowie czy nawet dorośli członkowie załogi potrafią być nieprzewidywalni i niebezpiecznie pomysłowi.
Przypomniałem sobie tę historię teraz, 11 listopada 2019 roku, przy okazji wiadomości, że do Stanów Zjednoczonych Ameryki Północnej Polacy będą podróżowali bez wiz. Dzisiaj już niewiele osób pamięta czasy, kiedy w podróżach do chyba wszystkich krajów Polaków obowiązywały wizy. Ta historia przydarzyła mi się w 1982 roku czyli 37 lat temu.
Wczesną wiosną 1958 roku Bolek zaczął organizować rejs morski do Szwecji i Finlandii…
Pływałem kiedyś po Bałtyku, chyba Roztoczem. Byliśmy w pobliżu wyspy Bornholm.
29 czerwca 1969 r. o godzinie 11.15 pękła butelka szampana rozbita o dziób jachtu i Roztocze zeszło na wodę.
Po „przewrocie Gomułki” w październiku 1956 roku zaczęło być nieco normalniej…