Wrzesień 1974. W Warnie, po tygodniu przygotowań, niby wszystko było gotowe: silnik trochę dymił, ale chodził. Mieliśmy już tydzień opóźnienia, więc wyszliśmy w morze. Niestety: po wejściu do cieśniny Bosfor silnika nie udało się uruchomić i zaczęły się kolejne przygody.
W PRL odwilż w kulturze zaczęła się de facto w lipcu roku 1955 od Ogólnopolskiej Wystawy Młodej Plastyki w Arsenale. Stopniowo odchodzono od socrealizmu i ofertę repertuarową zaczęto uzupełniać filmami francuskimi. Były wśród nich znakomite adaptacje klasyki literatury francuskiej, np. Pustelnia parmeńska (1948, reż. Christian-Jaque / Christian Maudet), Czerwone i czarne (1954, reż. Claude Autant-Lara), Nędznicy[1] (1958, reż. Jean-Paul Le […]
Załoga rejsu powrotnego z Warny do Szczecina w składzie: Ziemowit Barański (kapitan), Antoni Kargol, Krzysztof Balul, Ryszard Stroński, Tomasz Patyra, Mieczysław Kowalski, Irena Fajfer, Jerzy Kursa, Janusz Bielak, Jerzy Denisow, Romuald Siewak, Paweł Ciechański wyruszyła z Warszawy 31 sierpnia 1974 i 1 września dotarła do Warny.
Siła oddziaływania niemieckiej propagandy poprzez kino tkwi nie w kilku, czy kilkunastu określonych obrazach upichconych specjalnie w tym celu, co zawsze przynosiło i przynosi odwrotny skutek do zamierzonego, ale w masie i w poprzedzających projekcje cotygodniowych kronikach filmowych. Jerzy Toeplitz nazwał to celnie „swoistego rodzaju neutralizacją społeczeństwa”. Nie sposób oprzeć się pokusie pobieżnego spojrzenia pod […]
Wyspy Brytyjskie i ich wody zawsze przyciągały żeglarzy. Powodów było wiele. Po pierwsze samo położenie wysp Wielkiej Brytanii, Irlandii i mniejszych archipelagów jak Orkady, Szetlandy, Hebrydy, wyspa Man czy wyspy Scilly stwarzało ogromne możliwości żeglowania w różnych warunkach, od oceanicznej żeglugi na zachodnich wybrzeżach Szkocji czy Irlandii do zacisznych szkierów i jezior Kanału Kaledońskiego. Historyczne porty […]
Niemcy, nawet podczas wojny, niewiele zmieniły politykę repertuarową. Po roku 1939 z kin stopniowo usuwano np. filmy amerykańskie, po części ze względu na zamykanie się tamtejszego rynku dla niemieckich dystrybutorów, ale zachowano tu umiar i proporcje, starano się godzić mechanizm rynkowy z ideologią i polityką zewnętrzną. Powyższe dotyczyło też (bez wyjątku) miast okupowanej Polski.
W lutym 1934 roku na rynku ukazał się pierwszy numer pisma „Polska na Morzu”. Był to miesięcznik o charakterze popularnym, skierowany głównie do czytelnika mało wyrobionego, o podstawowych potrzebach w zakresie informacji. Pismo wydawane było przez Zarząd Główny Ligi Morskiej i Kolonialnej (LMiK), co definiowało niejako zawartość periodyku.
W lipcu 1961 odbierałem w Warsztatach Szkutniczych LPŻ w Szczecinie świeżo zwodowany jacht „Sawa”…
Konstatacje prof. Andrzejewskiego[1] wywracają do góry nogami potoczną wiedzę i przeświadczenie, jakoby na ekrany kin niemieckich trafiały głównie filmy o zabarwieniu propagandowym.
Bolek planował już na wiosnę 1958 nie tylko rejs do Sztokholmu i Helsinek na „Andromedzie”, ale i drugi rejs do Oslo i Kopenhagi, na przełomie września i października…