Stare dziennikarskie porzekadło głosi, że nic tak nie ożywia gazety jak świeży trup na pierwszej stronie. Porzekadło powstało jednak w czasach pruderyjnych – dziś trupa z wielkim (większym?) powodzeniem zastępuje seks. By urozmaicić tok narracji, będzie więc teraz o seksie.
Film „Wolność według Marcela Bardiaux” nakręcił Andrzej Radomiński[1], gdy w roku 1988 spotkał francuskiego żeglarza w Ushuaia na Ziemi Ognistej. Opowieść o sobie i swoim żeglarskim życiu bohater zaczyna słowami:
W roku 1960 Marcel Bardiaux rozpoczął (w Cherbourgu), a w 1966 zakończył (na południu Portugalii), budowę 15-metrowego kecza o 22 tonach wyporności – pierwszego jachtu turystycznego ze stali nierdzewnej.
W roku 1943, wciąż pod okupacją niemiecką, w Nogent-sur-Marne na przedmieściach Paryża, Marcel Bardiaux zaczął budować 5-tonowy drewniany kuter „Les 4 vents” (Cztery wiatry), o długości 9,38 m. Plany konstrukcyjne – dla amatorów metody „zrób to sam” – opracował projektant jachtów Henri Dervin (1903-1966), ale Bardiaux je zmodyfikował: wydłużył linię wodną, wzmocnił pokład i dach […]
Marcel Bardiaux, urodził się 2 kwietnia 1910 w Clermont-Ferrand, stolicy francuskiej prowincji Owernia, gdzie ludzie byli biedni, ale twardzi – co często podkreślał. Ojciec, Eugène Paul, zginął w ostatnich dniach Wielkiej Wojny, matka, Marie Eugénie – mieszkająca wówczas w Neuilly-sur-Marne, na przedmieściach Paryża i nie mająca środków na utrzymanie – oddała go do sierocińca.
W tekście, który redagowałem, było zdanie: „Trudny odcinek Durban – Kapsztad przeszedł metodą Bardiaux”. Ponieważ jestem uzależniony od przypisów, przypis w tym miejscu wydał mi się nieodzowny. Autor zareagował błyskawicznie:
Topór Bojowy – Nagrodę Chwały Mórz otrzymał kpt. Rudolf Krautschneider, zwany i znany powszechnie jako Ruda, podczas ogólnopolskiego spotkania Bractwa Wybrzeża Mesy Kaprów Polskich, 29 października 2022 r.
W najbliższych dniach ukończony zostanie druk książki Wojciecha Jacobsona „Od równika do bieguna czyli „Marią” do Hawru… i dalej”. Jest to antologia opowiadań, artykułów i innych publikacji Autora – jednego z najbardziej doświadczonych polskich kapitanów jachtowych.
List przyszedł w sobotę, 22 października. Powinienem odpowiedzieć natychmiast, ale… zaniemówiłem. Bo treść listu była następująca:
Geograf – pod tym imieniem znaliśmy go wszyscy, często nawet wahając się, gdy padało pytanie o jego prawdziwe imię i nazwisko.