Król Kazimierz Jagiellończyk razem z synami – Kazimierzem i Olbrachtem – przemieszczał się nieustannie między Krakowem i Wilnem. W Polsce narzekano, że jest królem nieobecnym i że spędza na Litwie zbyt wiele czasu, zaniedbując sprawy Korony na rzecz Wielkiego Księstwa.
Kaziu! Są i te chwile szczęśliwe, kiedy zaglądam do Periplusa. Nie robię tego systematycznie (ubolewam), ale skrupulatnie. Dzięki temu dotarłem do „Sawy”.
Jan Długosz, kanonik krakowski i dziejopis, widział w nim „młodzieńca szlachetnego, rzadkiego charakteru, tego, o którym nie zapomniała Minerwa”[1], ale to nie zasługi wojenne dały młodemu człowiekowi wieniec sławy. I nie wawrzyn go czekał, a lilia.
Wyprowadziłem „Chopina” z Gdyni i przez Hamburg, Dublin, Greenock i Glasgow doprowadziłem do Kadyksu.
Na odcinku z Gdyni do Greenock kukiem na Chopinie była Danusia Kowalewska, świetna kucharka – dyplomowana, bo po zawodowej szkole gastronomicznej, a prywatnie żona naszego bosmana, Stefana Kowalewskiego.
Dostałem list:
Kazimierz Robak znowu zaskakuje.
Opisując pierwsze podniesienie bandery na STS Fryderyk Chopin, 29 lutego 1992 r., wspomniałem, że podczas przejścia z Gdyni do Greenock mieliśmy na kilku odcinkach trasy ciężką pogodę.
40 lat temu.
Pierwsze podniesienie bandery na STS Fryderyk Chopin odbyło się w dniu nietypowym, bo 29 lutego przestępnego roku 1992. W ten sposób świętowanie tego wydarzenia może mieć miejsce co czwarty rok.