W naszej bibliotece odbyły się wyjątkowe warsztaty prowadzone przez Panią Izabellę Kłossowską: zajęcia z elementami arteterapii, inspirowane książką „Co za kot!”. To było niezwykłe spotkanie z literaturą, emocjami i sztuką! Dzieci wspólnie zanurzyły się w opowieść o nietypowym kocie – pełnym uczuć, marzeń i pytań. Za pomocą słowa i malowania mogły wyrazić siebie, swoje myśli i […]
96. urodziny obchodzi 8 października 2025 r. kpt. Wojciech Jacobson.
W bardzo dawnych czasach pojawiły się komputery, a jednym z pierwszych w Polsce był komputerek „Spectrum”, na którym przy pomocy języka Basic można było przygotowywać materiały szkoleniowe. Jakiś diabeł mnie podkusił, aby wykorzystać to przy egzaminach na stopnie żeglarskie. Jak to zrobiłem i jakie to miało skutki, pozwolę sobie poniżej opisać.
Kapitan Krzysztof Baranowski obchodzi dziś – 26 czerwca 2025 r. – 87. urodziny.
Leżysz w koi. Deska sztormowa, w którą wtula cię łagodny przechył jachtu, daje złudzenie odizolowania od mesy. Trzydziestocentymetrowej wysokości palisada, mur chroniący twoją niezależność i potrzebę samotności.
Zapisy rozmów telefonicznych Autora w okresie dwóch kryzysów: wojny Jom Kippur (1973) oraz ewakuacji Amerykanów i ich wietnamskich sojuszników z Sajgonu (1975).
„Spychaczowa wystawa” z 15 września 1974 roku była ekspozycją sztuki, którą widzowie radzieccy nazywali awangardową, władze radzieckie – nieprawomyślną, ale wg ówczesnych kryteriów zachodnich było to zaledwie echo modernizmu. Nie sposób nie westchnąć: cóż za regres w porównaniu z latami dwudziestymi XX wieku, gdy rosyjska awangarda artystyczna na wszystkich polach odsadzała Zachód o dziesięciolecia.
Dwa zbiory – jak zwykle – krótkich i czasem dość chropowatych w czytaniu tekstów, z których ten pierwszy był podobno Autorowi szczególnie bliski. Oba Borges uważał za swoje najlepsze i najważniejsze książki. Mamy tu wreszcie okazję pokosztować erudycji Pisarza oraz jego rozlicznych inspiracji zaczerpniętych z mnogich lektur przeróżnych twórców, z różnych epok i kultur.
Po Chruszczowie, 14 października roku 1964, stanowisko sowieckiego genseka objął Breżniew, o którym śpiewano tak: „Później był Breżniew, nasz Leonid drogocenny, Co „Małą Ziemią” i brwią gęstą w świecie słynny. Przy nim nagrody i rakiety szybowały, A Izraelcy i Jankesy się usrały.”[1]
Jeden z najwybitniejszych polskich aktorów. Opis jego artystycznej kariery jest jednocześnie opisem tego, co przez ostatnie pół wieku w polskim teatrze i filmie było najbardziej wartościowe i najtrwalsze. W listopadzie 2013 pojawił się w księgarniach wywiad-rzeka „Kazimierz Kaczor. Nie tylko polskie drogi” – tak spisany piórem zawodowego dziennikarza i reportera, Pawła Piotrowicza, że czyta się […]