Na jachtach zazwyczaj nie ma etatowego kucharza i tę funkcję muszą okresowo pełnić członkowie załogi. Stosuje się wtedy różne rozwiązania.
W tekście, który redagowałem, było zdanie: „Trudny odcinek Durban – Kapsztad przeszedł metodą Bardiaux”. Ponieważ jestem uzależniony od przypisów, przypis w tym miejscu wydał mi się nieodzowny. Autor zareagował błyskawicznie:
Tak więc znaleźliśmy się w Maladze w połowie października 1974 r. Perspektywa listopadowej żeglugi po Atlantyku nie bardzo nam się podobała, zapadła więc decyzja, że popłyniemy non stop do Vigo, a potem również non stop do Portsmouth, aby nadrobić stracony czas.
W 1974 roku Lubelski Okręgowy Związek Żeglarski zorganizował dla s/y Roztocze trzyetapowy cykl rejsów. Etap I: Świnoujście – Warna, etap II: rejsy po Morzu Czarnym, etap III: Warna – Szczecin.
Hannah Arendt (1906-1975) – elita intelektualna wieku XX. Znaczenie jej przemyśleń, ich przenikliwość i głębię zaczynamy dostrzegać dopiero teraz. Marcin Król (1944-2020) – intelektualna elita polska z najwyższej półki: szanowali go nawet jego przeciwnicy, a nad wszystkim, co pisał, należało się pochylić z uwagą.
Wszyscy wiemy, jak zgubny jest nałóg palenia papierosów. Jednym z jego skutków jest poczucie beztroski.
Patronem okrętu WHEC-726 był John Allen Midgett Jr. (1876-1938). Jego rodzina od pokoleń mieszkała na leżącej przy wybrzeżach Karoliny Północnej wyspie Hatteras – jednej z archipelagu Outer Banks, który tworzą wyspy barierowe i kosy rozciągające się prawie na 300 kilometrów wzdłuż amerykańskiego wybrzeża Atlantyku.
Podczas żeglugi czasem pojawiają się problemy nawigacyjne, które też znalazły swój finał w Dzienniku Prawdziwym.
Okręt Straży Wybrzeża Stanów Zjednoczonych USCGC Midgett to druga jednostka, której historia splotła się (szczęściem na krótko) z dziejami jachtu „Vagabond’eux”, gdy ten – w roku 1985 – płynął w pierwszym etapie swego czteroletniego rejsu przez Przejście Północno-Zachodnie. Dzieje tego okrętu – i jego patrona – są, uważam, warte przypomnienia.
Czytelnicy niewątpliwie zdają sobie sprawę, że w każdym rejsie, w którym załoga musi w dzień i w nocy przebywać razem na niewielkiej powierzchni, nie ma mowy, aby czyjeś zachowanie, zwyczaje lub problemy pozostały sprawą prywatną, nieznaną reszcie załogi.