Siła oddziaływania niemieckiej propagandy poprzez kino tkwi nie w kilku, czy kilkunastu określonych obrazach upichconych specjalnie w tym celu, co zawsze przynosiło i przynosi odwrotny skutek do zamierzonego, ale w masie i w poprzedzających projekcje cotygodniowych kronikach filmowych. Jerzy Toeplitz nazwał to celnie „swoistego rodzaju neutralizacją społeczeństwa”. Nie sposób oprzeć się pokusie pobieżnego spojrzenia pod […]
Niemcy, nawet podczas wojny, niewiele zmieniły politykę repertuarową. Po roku 1939 z kin stopniowo usuwano np. filmy amerykańskie, po części ze względu na zamykanie się tamtejszego rynku dla niemieckich dystrybutorów, ale zachowano tu umiar i proporcje, starano się godzić mechanizm rynkowy z ideologią i polityką zewnętrzną. Powyższe dotyczyło też (bez wyjątku) miast okupowanej Polski.
Konstatacje prof. Andrzejewskiego[1] wywracają do góry nogami potoczną wiedzę i przeświadczenie, jakoby na ekrany kin niemieckich trafiały głównie filmy o zabarwieniu propagandowym.
Zawsze chcę wiedzieć, co było „przed” i to bez względu na rodzaj materii, którą się interesuję. Szczególne miejsce w hierarchii bytów, którym pozwoliłem się osaczyć, zajmuje kino. Toteż zamiast pić, palić, politykować, podsłuchiwać i donosić, jak każdy normalny Polak, tracę z własnego wyboru pieniądze i czas na rekonesanse w przeszłość.
Tamten początek wakacji był inny. Pan Kazimierzu zarzucił nas lekturami i kazał pisać streszczenia. Chłopaki śmigali rowerami po lesie i jeździli nad Zalew, a ja musiałem czytać – a nie czytało się dobrze w takim pośpiechu, natłoku i przymusie. No ale o ten rejs walczyłem niemal cały rok i rady nie było. Do końca nikt nie […]
Wojciech Przybyszewski, redaktor naczelny „Spotkań z Zabytkami”, otrzymał NAGRODĘ ZYGMUNTA. Przyznało ją Muzeum Romantyzmu w Opinogórze i tam, 22 września 2019 r., statuetka została wręczona Laureatowi.
Pojawiła się książka. Taka: „Interacting Complexities of Herds and Social Organizations”
Opublikowane właśnie zostały wspomnienia Krzysztofa Jaworskiego, żeglarza harcerskiego i akademickiego związanego ze Szczecinem od lat czterdziestych XX w.
By nie umknęło (bo byłaby szkoda) – odsyłacz do strony z opowiadaniem Julio Cortazara „Babie lato” w przekładzie Zofii Chądzyńskiej, a także do wersji oryginalnej tego tekstu i tłumaczenia angielskiego, którego dokonał Paul Blackburn. Opowiadanie zyskało swego czasu duży rozgłos, gdy za kanwę do swego filmu „Powiększenie” użył go w 1966 roku Michelangelo Antonioni.
Piosenkę „Wild Thing” napisał amerykański kompozytor Chip Taylor (jego prawdziwe nazwisko to Wes Voight; jest bratem aktora Jona Voighta i stryjem Angeliny Jolie).